نقد و بررسی بازی Sifu

بازی Sifu، ساخته استودیو فرانسوی Sloclap یک اکشن رزمی Beat ’em up است که برای PS5، PS4 و رایانه های شخصی عرضه شده است. در ادامه با فارس کیدذ و نقد و بررسی بازی Sifu همراه باشید.

استودیو اسلو کلپ پیش از بازی Sifu، عنوان Absolver را منتشر کرده بود. بازی با نبردهای رزمی دشوار که بر مدیریت استقامت تمرکز داشت و بسیاری از بازیکنان آن را با سری سولز مقایسه کردند. این بازی توجه بسیاری از منتقدین و بازیکنان را به خود جلب کرد. حال این استودیو فرانسوی اثر تازه ای خلق کرده که رد پای Absolver در آن دیده می‌ شود.

مار در سایه عقاب

بازی Sifu روایت ساده ای از یک انتقام است. داستانی که خیلی توجه زیادی به آن نشده و صرفا فضای بازی را برای مبارزات سخت و شلوغ و خشم شخصیت اصلی بازی را برای قتل عام دشمنانش توجیه کرده است. گرچه داستان اهمیت زیادی در این بازی ندارد و نهایت تلاشش را می کند تا مانعی برای گیم پلی بازی نباشد ولی نباید از پتانسیل بالا و از دست رفته اش غافل شویم.

داستان بازی Sifu می توانست به عنوان یکی از نقاط قوت آن باشد و با پرداخت مناسب بازیکن را راهی یک سفر احساسی از خشم و انتقام کند، ولی این موضوعی نیست که در این بازی شاهد آن باشیم. توسعه دهندگان بازی با یک مقدمه کوتاه، داستان بازی را برای بازیکن شرح می دهند و او را در مسیر اتفاقاتی که بسیار قابل پیش بینی است قرار می دهند. حتی جزئیات داستانی که در انتهای بازی به آن اشاره می شود چندان بازیکن را درگیر خود نمی کند. زیرا هیچ پرداختی به شخصیت ها نشده که بازیکن را ذره ای علاقه مند به این شخصیت ها کند. وقتی هیچ چیز از یک شخصیت نمی دانیم، چرا باید دلایلش برای کارهایی که انجام داده برای ما مهم باشد؟

ولی با این حال بازی Sifu به لطف گیم پلی لذت بخشی که دارد و مکانیک های منحصر به فرد و خلاقانه اش آن قدر جذابیت دارد تا بازیکن را تا چند ساعت آینده سرگرم کند.

مشت خشم

بازی Sifu ضیافتی از مبارزات تن به تن سخت و فنون رزمی است که در آن بازیکن جمجه دشمنان را خرد می کند. این بازی را می توان ترکیبی از فیلم های بروس لی با بازی اکشن Beat ’em up که در دوران اولین پلی استیشن عرضه شد دانست. بازی خیلی سریع بعد از مقدمه در تیتراژ آغازین، بازیکن را با مکانیک های مبارزه آشنا می کند و او را در دنیای بی رحم مبارزات جدی رها می کند. بعد از آن دیگر خبری از آموزش مکانیک ها و هدایت بازیکن به اجرای فنون مخصوص نیست و دست بازیکن در استفاده از فنون مختلف باز گذاشته می شود. بعد از آموزش اولیه در تیتراژ آغازین بازی، راهنمای فنونی که می توانید از آن ها استفاده کنید در منوی بازی در دسترستان قرار می گیرد. یک راست سر اصل مطلب رفتن بازی Sifu نشان از سادگی و سرگرم کننده بودن گیم پلی آن دارد. این مکانیک ها اما در عین سادگی در فضایی بسیار سخت و به شدت بی رحم مورد استفاده قرار می گیرند.

بازی Sifu، همچون Absolver، دیگر بازی استودیوی Sloclap، سرشار از نبردهای دشوار است. دشمنان و باس های بازی نه تنها در مقابل ضربات بسیار مقاوم هستند بلکه زمانی که به شما حمله می کنند صدمات زیادی را به کاراکتر شما وارد می کنند. علاوه بر این هوش مصنوعی فوق العاده بازی، در زمان گاردگیری و جا خالی دادن دشمنان کامل مشاهده می شود. دشمنان در بازی Sifu برای مشت و لگد خوردن ایجاد شده اند، آن ها حملات را دفع می کنند و در زمانی مناسب آن ها را پاسخ می دهند. با این حال، بازی از کمبود و عدم تنوع دشمنان رنج می برد.

در این بازی به ندرت دشمنانی پیدا می کنید که از فنون خاصی برای مبارزه استفاده کنند. نهایت تفاوت دشمنان بازی Sifu در جثه بعضی از آن هاست. به جز این که بعضی از دشمنان بزرگ و بعضی کوچک هستند تفاوفت چندانی بین آنها مشاهده نمی شود. اگر توسعه دهندگان توجه بیشتری به تنوع دشمنان بازی Sifu و فنونی که به کار می برند داشتند قطعا گیم پلی بازی بسیار جذاب تر می شد.

با این حال بازی Sifu گیم پلی واقعا لذت بخشی دارد که بازیکن را یاد بازی های Beat ’em up قدیمی سال‌ های دور می‌اندازد. مبارزات جذاب با کنترلی روان فنون رزمی را پیش روی بازیکن قرار می دهند. در این بازی می توانید با دشمنانی که از هر طرف به سمتتان حمله ور می شوند مبارزه کنید و در بین مبارزه شی ای را از زمین بردارید و به سمت آن ها پرتاب کنید، و یا حتی با سلاح های سرد مختلف به مبارزه ادامه دهید. در هر دو حالت مبارزات بسیار نرم و روان است و وقفه ای در سرعت مبارزه ایجاد نمی شود. تنوع در خرد کردن استخوان های دشمنان با فنون رزمی و امکانات فراوان، سبب لذت بخش تر شدن بیشتر بازی Sifu می شود.

بازی مرگ

مکانیکی که استودیو Sloclap برای مردن در بازی Sifu به کار گرفته است بسیار تحسین برانگیز است و بی رحمی و سختی بازی را به شکل جذابی افزایش می دهد، در این بازی هر بار که می میرید شخصیت اصلی پیرتر می شود. با هر بار مردن سال به سال پیر نمی شوید بلکه عددها با سن شخصیت شما جمع می شود یعنی اگر بار سوم باشد شخصیت اصلی می میرد سن آن سه عدد بالاتر می رود.

با هر بار پیر شدن در بازی Sifu استقامت و قدرت شخصیت اصلی کمتر می شود. دیگر از شخصیت قدرت مندی که ضربات زیادی را تحمل می کرد ولی صدمه ای به او وارد نمی شد نیست. علاوه بر این می توانید با هر بار مردن فنون جدید را بیاموزید یا اگر زنده ماندید با رفتن به زیارت گاه ها آن ها را یاد بگیرید. بازی با هر بار مردن شما را چند سال پیرتر می کند تا جایی که دیگر توان مبارزه نداشته باشید.

این مکانیک جذاب و بی رحم در حالی در بازی Sifu پیاده شده است که دشمنان باهوش از هر طرف بر سرتان آوار می شوند. از طرفی باس‌ ها نیز هستند که بر خلاف دشمنان معمولی از تنوع قابل قبولی برخوردار هستند. البته بازی در بخش هایی نیز به بازیکن رحم می کند، با استفاده آیتم هایی که سر راهتان قرار می دهد و دشمنانی که در صورت شکست دادن آنها از تعداد مرگ های شما کم می شود، می توانید کمی ترمز پیر شدتان را بکشید. باید به این نکته توجه کرد که این دشمنان هیچ تفاوت خاصی با دیگر دشمنان بازی ندارند.

اژدها وارد می‌شود

هرچقدر که گیم پلی بازی Sifu روان و لذت بخش است، دوربین بازی اما آزار دهنده است. دوربین بازی به خوبی با بازیکن همراه نمی شود، در شرایطی که دشمنان تشنه به خونتان از هر طرف به شما حمله ور می شوند و دیدن تمام زوایا مهم است، دوربین بازی به خوبی شما را همراهی نمی کند. طوری که علاوه بر مبارزه با دشمنان باید با دوربین نیز سرو کله بزنید و سعی در تنظیم آن داشته باشید.

در بازی Sifu شرایطی به وجود می آید که وسط مبارزه ای شلوغ دوربین بازی زاویه ای نامناسب را نشان می دهد و همین باعث مردن و یا بهتر بگوییم پیر شدنتان می شود. دوربین در برخی لحظات بیش از حد به شخصیت اصلی نزدیک می شود، این جاست که ناگهان دشمنی با یک بطری شیشه ای از پشت سر به شما حمله می کند و به دلیل نزدیکی بیش از حد دوربین به شخصیت اصلی قادر به دیدن او نیستید. چنین موقعیت هایی در نبرد های سخت و بی رحم بازی به شدت آزار دهنده است. نقص دوربین به خصوص زمانی که شخصیتتان را به گوشه ای هدایت می کنید به خوبی قابل مشاهده است.

با وجود این که مراحل بازی Sifu خطی هستند و از عناصر خاصی بهره نمی برند ولی این موضوع خسته کننده نمی شود. طراحی مراحل هماهنگی خوبی با گیم پلی بازی دارد و آن را تکمیل می کند. توسعه دهندگان به خوبی فضا را برای نبردهای شلوغ و لذت بخش بازی آماده کرده اند و بازیکن را در مراحلی متنوع قرار می دهند. بخش هایی از بازی وجود دارند که در آن دوربین مبارزه ها را به شکل خطی دنبال می کند. چنین بخش هایی که ضیافتی از مبارزه با دشمنان فراوان است در کنار دیگر مراحل بازی حس تماشای یک فیلم رزمی هیجان انگیز را به مخاطب القا می کند.

مبارزه در محیط های متنوع و شلوغ بازی Sifu واقعا لذت بخش است. توسعه دهندگان برای هر مرحله از بازی محیطی متفاوت را در نظر گرفته اند. از ساختمان های بزرگ گرفته تا باشگاه شبانه و حتی یک موزه، همگی به بهترین شکل ممکن طراحی شده و توسعه دهندگان به جزئیات آن ها توجه بالایی داشته اند. مبارزه در چنین مراحلی با موسیقی قابل قبولی که در بازی وجود دارد بسیار لذت بخش تر می شود. طراحی هنری بازی به این نکته اشاره می کند که برای خلق یک تجربه زیبا نیاز به گرافیک پر زرق و برق نیست.

بازی Sifu با معرفی گیم پلی سخت و بی رحم و در عین حال روان و لذت بخش در کنار مکانیک جذاب پیری و مرگ، بازیکن را یاد عناوین رزمی Beat ’em up نسل‌ های قبل می اندازد. این بازی با طراحی هنری جذاب محیط هایی را خلق می کند که در ذهن بازیکن ماندگار خواهند شد.